Ακολουθώντας την παρότρυνση του Kierkegaard και προσπαθώντας να κατανοήσω την ζωή μου γυρίζω πίσω σε γεγονότα, καταστάσεις και συναισθηματικές φορτίσεις αγωνίας, θλίψης, χαράς και ικανοποίησης, που έζησα ασκώντας για πενήντα τέσσερα χρόνια νοσοκομειακή ιατρική.
Βέβαια τα διηγήματα αυτά δεν είναι ακριβής περιγραφή των γεγονότων που με εντυπωσίασαν και με προβλημάτισαν, ούτε επιλεγμένα βιογραφικά στοιχεία.
Παρόλο που η αφετηρία τους έχει σχέση με τα πολλά χρόνια που άσκησα την ιατρική, θα ήθελα να σημειώσω, ότι το μυθοπλαστικό στοιχείο σε αυτά τα διηγήματα έχει πρωτεύουσα θέση και σημασία.
Β. Σεϊτανίδης
