Η αδερφή μου, είναι ένα πολύ ιδιαίτερο κοριτσάκι. Πανέξυπνη -πιο έξυπνη από εμένα– χαρούμενη και κοινωνική. Κάνει φοβερές παντομίμες.
Ο Θεός όμως, έκλεισε τη φωνή της, σε μια πράσινη βαλίτσα! Είμαι πολύ λυπημένος που δεν μπορώ να ακούσω τη μελωδική φωνή, της αδερφής μου…
Όταν ο Θεός μας παίρνει κάτι… μας δίνει κάτι άλλο, πιο καλό και πιο δυνατό.
Να θυμώνεις με τον εαυτό σου, όταν δεν βρίσκεις τρόπο να κάνεις τα αδύνατα – δυνατά.
Να μετατρέπεις τις ιδιαιτερότητες σου σε χαρίσματα.
