ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
Ένα μεταχειρισμένο βιβλίο με ποιήματα του Ρόμπερτ Μπερνς, του "σκώτου αοιδού". Ένα δωμάτιο που βλέπει στον απόκρημνο βράχο. Μια κοπέλα που διαβάζει μόνη σε ένα παγκάκι. Η γκριζάδα της βικτωριανής Ριβιέρας. Ο τάφος ενός σκύλου που αγαπήθηκε πολύ. Ο αρχέγονος φόβος του λαβύρινθου. Η επιθυμία να χαθείς σε δρομάκια με μισοσβησμένες ιστορίες ναυτικών και μυλωνάδων.
Η Πόλυ Χατζημανωλάκη είναι ένας άνθρωπος ταξιδευτής. Το βλέμμα της, βλέμμα πλάνητος και περιπλανώμενου ασκητή, εκκινεί από διαθλάσεις της μνήμης και ζητεί να απελευθερωθεί στις πιο απρόσμενες και μύχιες κοιλότητες του νου και της φαντασίας. [...]

199 ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ
Οι βρετανικές νήσοι, βορειοδυτικά, και η ελληνική χερσόνησος με το αρχιπέλαγος, νοτιοανατολικά, σχηματίζουν αυτόν τον νοητό διάδρομο. Ανάμεσα, υπάρχει το σώμα της Ευρώπης, όπως σε γεωφυσικό άτλαντα, με σημειωμένες τις μεγάλες πόλεις, τα κάστρα, τα προϊόντα και τους πλωτούς ποταμούς. Η Πόλυ Χατζημανωλάκη ιχνηλατεί δρόμους σε έναν πηγαίο χάρτη πάνω σε αύλακες πολιτισμικής γεωγραφίας και φαντασιακής ελευθερίας, και οργανώνει ένα βλέμμα που εν πολλοίς αναγνωρίζεται εν τη γενέσει του. [...] (Από τον πρόλογο του Νίκου Βατόπουλου)

«Εδώ πρόκειται για ευρύτερα είδη οδοιπορικού, σε τόπους, αναγνώσεις, εσωτερικές διαδρομές. Ένα διπλό ή δίδυμο βιβλίο, δύο βιβλία δηλαδή σε μία έκδοση. Από τη μια πλευρά ξεκινά το βιβλίο Τρεις χάριτες στον τοίχο, με το εξώφυλλό του και τα στοιχεία της έκδοσης. Από την άλλη, το βιβλίο 199 σκαλοπάτια, με το δικό του εξώφυλλο και λοιπά στοιχεία. (...) Μικροαφηγήσεις ή και ποιήματα. Με τρομερό ενδιαφέρον στη λιτότητα και την πυκνότητά τους και με καταπληκτικές περιγραφές. Στιγμιότυπα που ζωντανεύουν ανθρώπους, γλώσσες, πολιτισμούς».