Αυτός ο Σκύλος θα μοιάζει σε πολλούς από μας με βιβλίο. Κι όμως είναι σκύλος και τίποτε άλλο. Γι’ αυτόν μεγαλύτερη σημασία έχει το σπίτι και η αγάπη. Δεν ξέρει από λέξεις, εκδόσεις και ποίηση. Είναι σκυλί. Ξέρει τι είναι θυσία και προσμονή. Γνωρίζει το βάρος και το απόβαρο του χαδιού. Κοιμάται έξω από πόρτες κλειστές, ευτυχισμένος. Τέλος, πιστεύει. Έχει πίστη. Είναι η πίστη. Είναι ένας Σκύλος.

Η συλλογή Σκύλος νοηματικά είναι η συνέχεια του Σβήσε, κι αυτό προκύπτει από τη ροή της ζωής, αφού τα ποιήματα είναι γεγονότα. Τρανταχτά, ανεξίτηλα συμβάντα.

Η Τόνια Κοσμαδάκη γράφει ποίηση γιατί είναι το αντίβαρο στο αποτρόπαιο τίποτα. Δεν είναι φαντασία, δεν έχει πλοκή. Γράφει, γιατί είναι το θάρρος που έχει.