Το παρόν έργο αναλύει το φαινόμενο της άσκησης διοικητικού έργου μέσω ιδιωτών με έμφαση στις φάσεις πριν και μετά την ανάθεση και τα επιμέρους κρίσιμα νομικά ζητήματα που ανακύπτουν.

Η πρώτη φάση αποτελείται από τη λήψη της απόφασης για την ανάθεση διοικητικού έργου και την υλοποίησή της και αναλύεται εκτενώς στο δεύτερο μέρος της μελέτης. Κατά τη δεύτερη φάση, που αναλύεται στο τρίτο μέρος, το Κράτος αναλαμβάνει το ρόλο του εγγυητή της νόμιμης εκτέλεσης του έργου που έχει αναθέσει, με άμεση συνέπεια τη δημιουργία έννομων σχέσεων μεταξύ του Κράτους και του ιδιώτη. Οι δύο αυτές φάσεις στις οποίες δύναται να διαιρεθεί η άσκηση διοικητικού έργου από ιδιώτες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της μελέτης.

Προηγουμένως, όμως, σε ένα πρώτο Μέρος, παρουσιάζεται ο «σημασιολογικός» προσδιορισμός της άσκησης διοικητικού έργου από ιδιώτες, όπου η λέξη «σημασία» έχει ένα διττό περιεχόμενο: εκείνο της έννοιας και εκείνο της σπουδαιότητας. Κατά πρώτον, γίνεται ο εννοιολογικός προσδιορισμός του όρου «άσκηση διοικητικού έργου από ιδιώτες» και κατά δεύτερον, προσδιορίζεται η σημασία που έχει προσλάβει το υπό εξέταση φαινόμενο, με την αναφορά, των σημαντικότερων περιπτώσεων εφαρμογής του.