Μια παράξενη φιγούρα που κοιτάει ένα σχοινί, σ` ένα δωμάτιο έξω από τον χώρο και τον χρόνο. Μια ονειρική διάσταση, ένα ατέρμονο παιχνίδι του Κενού και της Νύχτας. Παρατηρητής και παρατηρούμενο ταυτίζονται. Ο θεός κυνηγάει τον κόσμο. Η ματαιότητα είναι ένα φίδι που τρώει την ουρά του. Οι Τέχνες είναι οι αισθήσεις του θεού. Όλα είναι θραύσματα μιας ανέγγιχτης εικόνας. Η λογική καταρρέει. Θριαμβεύει η καρδιά. «Υπάρχουμε στ` αλήθεια;» Η απάντηση είναι η ερώτηση. Σε αυτή την υπαρξιακή, σκοτεινή, απόκοσμη νουβέλα, o Kafka συναντάει τον Schrödinger.
Ο Ευάγγελος Ρ. Ρουσσάκης μάς οδηγεί σ` ένα μονοπάτι πέρα από τις παρυφές της συνείδησης• κι από εκεί, μπορεί κανείς ν` αγναντέψει, κατειλημμένος απ` την αίσθηση της γνήσιας προαιώνιας λαχτάρας, το πιο αδυσώπητο μυστήριο - τον σύγχρονο μετέωρο άνθρωπο.