Ποιήματα και άλλα λοιπόν... Κομμάτια της ζωής μου Κομμάτια της ζωής Μωρά απροστάτευτα Που έκλαψαν για μια αγκαλιά Και γαντζωθήκανε σ’ ένα χαρτί Κι εγώ τ’ αγκάλιασα σε τούτο το βιβλίο Και τ’ άφησα ελεύθερα μετά Να βρούνε κι άλλες αγκαλιές Να γίνουνε σημαντικά Να πάψουνε να κλαίνε
