«Οἱ ἐρευνητικές μας ἀναζητήσεις στὸ χῶρο τῆς ἱστορίας καὶ θεολογίας τῆς Λατρείας ἔχουν ήδη διαγράψει πορεία σαράντα χρόνων. Στὴ διάρκεια αὐτῆς τῆς πορείας ἐκπονήθηκαν καὶ δημοσιεύθηκαν μελέτες μας, οἱ ὁποῖες εἶναι πλέον δυσπρόσιτες γιὰ τοὺς ἐνδιαφερόμενους ἀναγνῶστες, διότι καταχωρίζονται εἴτε σὲ ἐπιστημονικὰ περιοδικὰ ἤ σειρὲς ποὺ κυκλοφορήθηκαν σὲ στενὸ θεολογικὸ περιβάλλον (ἐπετηρίδες, ἀφιερωματικοὶ καὶ συνεδριακοὶ τόμοι), εἴτε σὲ τόμους ποὺ δὲν κυκλοφοροῦν καὶ ποὺ δύσκολα ἐντοπίζονται ἀκόμα καὶ σὲ θεολογικὲς βιβλιοθῆκες….
»Ὡς πρὸς τὸν τίτλο, ἐπιλέξαμε νὰ μαθητεύσουμε στὴ λειτουργικὴ θεολογία του ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο ἡ «εἰκόνα» (κατὰ τὴν ἑρμηνεία τῆς θείας Λειτουργίας) προσεγγίζει- ὡς ὅρος- περισσότερο ἀπὸ τὸν «τύπο» τὴν ἐσχατολογκὴ ἀλήθεια…καὶ μᾶς εἰσάγει στὰ «ἔσχατα», ἐφόσον δὲν ἀποτελεῖ ἐγκόσμια θρησκευτικὴ τελετουργία, ἀλλὰ «οὐράνια» πραγματικότητα…Ἔτσι, ὁλόκληρη ἡ θεία Λατρεία (σὲ ὅλες τὶς πτυχές της· τὰ Μυστήρια, τὶς Ἀκολουθίες καὶ τὶς εὐχές της) εἶναι εἰσαγωγὴ τοῦ μετέχοντος στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ εὐστόχως προσδιορίζεται ὡς “εἰκὼν τῶν μελλόντων”».
