Η προϊούσα και πολυεπίπεδη παγκοσμιοποίηση και η εκρηκτική τεχνολογική εξέλιξη σε όλους σχεδόν τους τομείς του επιστητού, επιδρούν αδιάλειπτα και καθοριστικά σε όλο το φάσμα των ανθρώπινων σχέσεων. Η επίδραση αυτή, ιδιαίτερα έντονη στον χώρο των συναλλαγών, εσωτερικών και διεθνών, κατέστησε αναγκαίες αλλεπάλληλες και ουσιαστικές νομοθετικές επεμβάσεις, όπως καταφαίνεται και από την εργώδη νομοθετική δραστηριότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο τη μέγιστη δυνατή εναρμόνιση των δικαίων των κρατών-μελών της στο πεδίο των συναλλαγών. Οι εξελίξεις αυτές δεν επιβεβαιώνουν απλώς την αδιαμφισβήτητη σπουδαιότητα του Ειδικού Μέρους του Ενοχικού Δικαίου αλλά καθιστούν απαραίτητη την υπό νέο πρίσμα επιστημονική επεξεργασία των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων, παλαιών και νέων, από τη θεωρία και τη νομολογία, ώστε να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες της σύγχρονης συναλλακτικής πραγματικότητας.