Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τη γενεαλογία δύο οικογενειών από την Θράκη, του εμπόρου Ιωάννη Αθανασιάδη από την Κωνσταντινούπολη και του καπνοβιομήχανου Πέτρου Τριανταφυλλίδη από την Φιλιππούπολη. Έμπνευση και έναυσμα για τη συγγραφή αποτέλεσε η συλλογή και μελέτη της εισερχόμενης και εξερχόμενης αλληλογραφίας, προσωπικά ημερολόγια, φωτογραφίες, προφορικές διηγήσεις, παλαιά αντικείμενα-οικογενειακά κειμήλια, τα οποία αποθησαύρισε η συγγραφέας και παραδίδει στις επόμενες γενεές μέσω του βιβλίου της.
Ο Ιωάννης Αθανασιάδης από την Κωνσταντινούπολη μετοικεί στον Πειραιά. Η κόρη του Ελένη τελειώνει το Ράλλειο Διδασκαλείο. Πρώτος της διορισμός στην Αίγινα, όπου, εμπνέει ακαταμάχητον έρωτα στον Βασίλειο Λυκούρη, υιό του παπα-Κωνσταντίνου, εφημέριου της κοινότητας Χαλασμένης. Ο επακόλουθος γάμος και η γέννηση του πρώτου παιδιού έχουν ως συνέπεια την απόλυση της δασκάλας. Ο σύζυγος αναγκάζεται να μεταναστεύσει για δεύτερη φορά στην Αμερική και η Ελένη ταλαιπωρείται με διορισμούς σε χωριά δύσβατα.
Μετά την επάνοδο του Βασίλη και την ίδρυση μεγάλου εργαστηρίου υποδημάτων η οικογένεια εγκαθίσταται στον Πειραιά (1915), ζει τις επιπτώσεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τον εθνικό διχασμό, τον πλήρη αποκλεισμό του λιμανιού και τη στράτευση των δύο υιών στα σύνορα με την Οθωμανική Αυτοκρατορία (Θράκη και Λέσβο).
Μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης ο δεύτερος υιός Ιωάννης Λυκούρης, δικηγόρος, σχετίζεται με τη Σοφία Τριανταφυλλίδου, εκ Φιλιππουπόλεως, φοιτήτρια της Γυμναστικής Ακαδημίας, και την πείθει να τον ακολουθήσει στις νομικές σπουδές.
Ακολουθεί η ιχνηλάτηση της πορείας της δεύτερης οικογένειας και παρακολουθείται η σταδιακή άνοδος του επιπέδου ζωής, πολιτισμού και παιδείας της πρωτεύουσας της Ανατολικής Ρωμυλίας Φιλιππούπολης κατά τον 18ο και 19ο αιώνα. Επιχειρείται να εξηγηθεί πώς οι Θράκες, Έλληνες επί τέσσερεις χιλιάδες χρόνια, εξαφανίζονται και στην Ανατολική Ρωμυλία υπάρχουν πλέον μόνο Βούλγαροι. Η συνταγή είναι γνωστή σε πολυεθνικά κράτη (εκτός Ελβετίας) που θέλουν να γίνουν μονοεθνικά: οι κάτοικοι εκδιώκονται (προσφυγιά) ή υποχρεώνονται σε αλλαγή εθνικότητας και εμφανίζονται στις επίσημες στατιστικές με νέα ταυτότητα βουλγαρική, σλαβική, αλβανική.
Από την ένωση των δύο οικογενειών προκύπτουν τρία τέκνα, μεταξύ των οποίων και η συγγραφέας και η ζωή τους εξιστορείται μέχρι το 1940.
