Ένα βιβλίο ποίησης, όπου ο ποιητής παλινδρομεί ανάμεσα στην ελπίδα και τον φόβο, ανάμεσα στον πόνο και τη χαρά, ανάμεσα σ` αυτή τη ζωή και την άλλη.Η φυγή του είναι και ερχομός. Στο ταξίδιτου αυτό συναντάει μια μάγισσα, μια αγελάδα, έναν δωρητή νύχτας, έναν Ινδό χορευτή, τον Κύκλωπα, την Πηνελόπη που είναι στην πραγματικότητα η Καλυψώ, μια ζητιάνα, έναν σκύλο, έναν λογιστή-γιατρό. Περπατάει ανάμεσα σε μυρίους, τον κυνηγάνε οι Ερημίες, ακούει το τραγούδι της Μνημοσύνης, τρέχει στην ανηφόρα του Έρωτα, κοιμάται, πεθαίνει και ένα πρωί επιστρέφει.
Με λόγο συχνά αντι-ποιητικό, εξομολογητικό, παιγνιώδη, και με μια σοφία που κερδήθηκε στην περιπέτεια αυτής της παλινδρόμησης, ο Δημήτρης Θαβώρης μας παρουσιάζειτο πρώτο του βιβλίο. Μπροστά μας, και μπροστάτου, δρόμος πάλι.