Ο Αλμπέρτι δίνει φωνή στους ηθοποιούς του βωβού κινημα-
τογράφου που σε τρυφερούς μονολόγους καλούν τον αναγνώστη σε μια απόλαυση
ανανεωτική της ποίησης.
Το κείμενο συμβάλλει στη διαχρονική μνημείωση της ανθρώ-
πινης κίνησης και χειρονομίας με
μια φρεσκάδα που είναι το καλύτερο αντίδοτο στην πενθο-
φόρα ποίηση του τέλους των καιρών μας.
