Λέγεται συχνά πως ο καπιταλισμός έχει δημιουργήσει έναν α-συναισθηματικό κόσμο στον οποίο κυριαρχεί ο γραφειοκρατικός ορθολογισμός· έναν κόσμο όπου η οικονομική συμπεριφορά συγκρούεται με τις προσωπικές, αυθεντικές σχέσεις, η ιδιωτική και η δημόσια σφαίρα είναι ασυμβίβαστες, και πως η αληθινή αγάπη δεν έχει καμία σχέση με τον υπολογισμό και το προσωπικό συμφέρον.
Η Eva Illouz απορρίπτει αυτές τις συμβατικές ιδέες και θεωρεί ότι η κουλτούρα του καπιταλισμού έχει καλλιεργήσει μια έντονα συναισθηματική κουλτούρα, στον χώρο εργασίας, στην οικογένεια και στη σχέση με τον εαυτό μας. Θεωρεί πως οι οικονομικές σχέσεις έχουν γίνει βαθύτατα συναισθηματικές, ενώ οι στενές, ρομαντικές σχέσεις καθορίζονται όλο και περισσότερο από οικονομικά και πολιτικά μοντέλα με άξονες τη διαπραγμάτευση, την ανταλλαγή και την ανταποδοτικότητα. Αυτή η διττή διαδικασία μέσω της οποίας οι συναισθηματικές και οικονομικές σχέσεις διαμορφώνουν και καθορίζουν η μία την άλλη ονομάζεται «συναισθηματικός καπιταλισμός».
Ποιες είναι οι κοινωνικές επιπτώσεις της ενασχόλησης στις ημέρες μας με τα συναισθήματα; Πώς διαποτίστηκε τόσο η δημόσια σφαίρα από την έκθεση της προσωπικής ζωής; Γιατί ο πόνος κατέχει τόσο σημαντικό μέρος στη νεωτερική ταυτότητα; Πώς ο συναισθηματικός καπιταλισμός έχει μεταμορφώσει τις ρομαντικές επιλογές και εμπειρίες μας; Με αφετηρία την πνευματική κληρονομιά της κριτικής θεωρίας, το παρόν βιβλίο επιχειρεί να διαφωτίσει αυτά τα ερωτήματα και προσφέρει μια νέα ερμηνεία των λόγων για τους οποίους η δημόσια και προσωπική, η οικονομική και συναισθηματική σφαίρα έχουν καταλήξει να είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένες.
