Έχοντας ως πρότυπο τη ευριπίδεια «Μήδεια», καθώς και άλλες προγενέστερες τραγωδίες, ο Σενέκας ερμηνεύει τον γνωστό μύθο, άλλοτε ακολουθώντας κι άλλοτε αναπλάθοντας τα πρότυπα. Εξόριστη, βάρβαρη, μανιακή, γυναίκα, σύζυγος, θεά, μάγισσα, παιδοκτόνος, η Μήδεια είναι μια πολυσύνθετη ύπαρξη, η οποία εγκαταλείπει οικογένεια και πατρίδα για χάρη του Ιάσονα, προβαίνοντας σε φριχτά εγκλήματα. Μετά από κάποια χρόνια έγγαμου βίου, ο Ιάσονας τη χωρίζει, για να παντρευτεί τη βασιλοπούλα Κρέουσα, κόρη του Κρέοντα. Η Μήδεια, πικραμένη και οργισμένη, σχεδιάζει για εκδίκηση τη δολοφονία της αντιζήλου, της οικογένειάς της, αλλά και των ίδιων της των παιδιών, προτού η ίδια δραπετεύσει πάνω σε ιπτάμενο άρμα.