Η Ελληνική Επανάσταση, πέραν των πολεμικών κατορθωμάτων, είναι αποτέλεσμα κοινωνικών, πολιτισμικών και διπλωματικών διεργασιών. «Η Ελληνική Μεταβολή του 1821», παρόλο που δεν παραλείπει τα πρώτα, επικεντρώνεται στις διεργασίες αυτές που μετέβαλαν ένα υπόδουλο έθνος σε μια δυναμική οντότητα η οποία αγωνίσθηκε για την ελευθερία της και επέτυχε να οργανωθεί θεσμικά σε ένα σύγχρονο για την εποχή του εθνικό ευρωπαϊκό κράτος.

Στην «Ελληνική Μεταβολή του 1821» επιχειρείται η εξιστόρηση της διαδικασίας μετάβασης των Ελλήνων από το καθεστώς της δουλείας προς την Ελευθερία. Εξετάζεται η κατάσταση στην οποία βρισκόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία, το καθεστώς του Γένους υπό τους Οθωμανούς, η πολιτισμική και εθνική αναγέννηση, τα προεπαναστατικά κινήματα και η προετοιμασία της Επανάστασης, ο Μεγάλος Ξεσηκωμός, τα μέτρα των Οθωμανών, η πολιτική συγκρότηση του Έθνους, η λύση του Δράματος. Ιδιαίτερη θέση στην ιστορία του Ελληνισμού της εποχής κατέχει η Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα του έθνους, η οποία παρέμεινε κέντρο των Ελλήνων υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία και μετά την Επανάσταση, ως ένας δεύτερος εθνικός πόλος.