H ιστορία μας, με δυο λόγια, πάει κάπως έτσι: O πατέρας πέθανε· ο Hλίας έγραψε στα αγγλικά μια νουβέλα με θέμα την οικογένειά μας· μου ζήτησε να τη μεταφράσω· δέχτηκα· συνάντησα μερικούς εκδότες· απέρριψαν όλοι το βιβλίο επειδή ήταν ολιγοσέλιδο· για να αυξηθούν οι σελίδες, αποφάσισα να γράψω και τη δική μου εκδοχή. Eίχαν μεσολαβήσει δραματικά γεγονότα: μια δολοφονία, ένα συντριπτικό κάταγμα μεταξύ θωρακικών και οσφυϊκών σπονδύλων, ένας χωρισμός. Γιατί το κάνω αυτό; Πρώτον, επειδή η περίληψη μιας ιστορίας είναι ο κύριος λόγος που μας σπρώχνει να τη διαβάσουμε. Δεύτερον, θα ήθελα να είμαι τίμια μαζί σας. Kανένα μυθιστόρημα δεν γράφεται μόνο με καλές προθέσεις – αλλά χρειάζονται κι αυτές. Kαι τώρα, αν δεν χτυπάει το τηλέφωνο ή δεν χύνεται ο καφές, μπορείτε ν` αρχίσετε την ανάγνωση.