«Εγώ, με το φτενό μ’ το μυαλό, ένα πράμα ξέρω. Μιαν ολάκερη ζωή την αφιέρωσα στη ζωγραφική γιατί καθώς φαίνεται ήταν της μοίρας μου γραφτό να γένει έτσι· αλλιώτικα δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό. Σαν την ανάσα ένα πράμα. Δεν ανασαίνεις γιατί αυτό σημαίνει κάτι, δεν βασανίζεις τον νου σου για να καταλάβεις τι κρύβεται πίσω απ’ την ανάσα, αλλά απλά, ανασαίνεις αδιάκοπα γιατί θες να ζεις. Έτσι και η ζωγραφική μου, μπάρμπα. Ζωγραφίζω για να ζήσω. Να μην τα τινάξει η ψυχούλα μ’...».
