Ο ίδιος πάντα Στέλιος. Εξωκοινοβουλευτικός. Εξωθεσμικός. Με μια λέξη αμφισβήτησης για τα πάντα. Με αυτιά που ακούνε. Με ρουθούνια που οσφραίνονται. Με γλώσσα που ακονίζει. Μόνο στα μάτια έχανε. Και είχε το ίδιο απορημένο βλέμμα όλων των αριστερών μπροστά στην εξουσία...
