Πάσχα του 1896.

Ο Τηλέμαχος Καραμάνος, νεαρός υπαξιωματικός στην Ευελπίδων, θα καταφέρει το ακατόρθωτο. Στους Α΄ Ολυμπιακούς Αγώνες που θα γίνουν στην Αθήνα, Θα στεφθεί αργυρός Ολυμπιονίκης στην σπαθασκία, με τον Κουμπερτέν και τον Γεώργιο Α΄να τον χειροκροτούν.

Μια παράφορη αγάπη όμως θα αναστατώσει την ευζωία του και θα προκαλέσει τις ηθικές νόρμες της εποχής του. Η αλήθεια της, γερά γαντζωμένη στο οικογενειακό DNA, θα επιβιώσει τελικά μέσα από δυο γενιές νιάτα. Πρώτα η Ίριδα και στη συνέχεια η κόρη της θα τον φέρουν μέχρι την δεκαετία του ’70, στη Θεσσαλονίκη.

Τίποτα δεν θα πάει χαμένο!

Η Θωμαή, μέσα στην ορφάνια της, θα καταφέρει να κουρσέψει την ζωή και να δρέψει αληθινά διαμάντια, που θα στρώσουν τον δρόμο
της μέχρι την μακρινή Αστόρια.

Βαλκανικοί και Παγκόσμιοι Πόλεμοι αφήνουν το αποτύπωμά τους.
Οι κραυγές απ’ το Άουσβιτς θα αναστατώνουν τον Τηλέμαχο.
Η ελληνική ιστορία βάλθηκε να τρέχει και ’κείνος στοίχειωσε εκεί…, άλλοτε σαν πρωταγωνιστής κι άλλοτε σαν θλιβερός κομπάρσος.

 Μαρίκα μου, αιώνια συντρόφισσά μου, σκοτείνιασε στο διάβα του χρόνου, σβήσαν τα φώτα. Όμως εμείς οι δυο, εστεμμένα αρχέτυπα, δεν θα παραδοθούμε στη φθορά.  Το μοναδικό μας ταξίδι, το απαράμιλλο ταξίδι, θα ξαναρχίζει όσο οι άνθρωποι θύτες και θύματα, θα καίγονται και θα αναγεννώνται από τις στάχτες τους, στο όνομα μιας καλυτερης ζωής.