Αυτή είναι η τελευταία παράδοση που παρακολουθεί στο πανεπιστημιακό αμφιθέατρο ο φοιτητής Φώτης Καραδήμος. Στη συνέχεια, κυνηγημένος από τη χουντική Ασφάλεια, φυγαδεύεται με τη βοήθεια δύο καθηγητών του στο εξωτερικό. Γρήγορα αναδεικνύεται σε λαμπρό επιστήμονα στην Ευρώπη, μέχρι που οι εκεί πανεπιστημιακές μεταρρυθμίσεις, ο επιστημονικός του ρομαντισμός, το πάθος για την έρευνα και η εμμονή σε αξίες που φθίνουν τον αφήνουν άνεργο. Μετά από 25 χρόνια, επιστρέφει ως καθηγητής στο ελληνικό πανεπιστήμιο σε μια εποχή που το δέντρο της μεταπολίτευσης, ποτισμένο με φανατική αισιοδοξία από όλο το πολιτικό σύστημα, αρχίζει να δίνει τους πικρούς καρπούς του.