Η Αγάπη και η Ζωή δουλεύουν στο Εθνικό Θέατρο. Η πρώτη ως ηθοποιός και η δεύτερη ως ενδύτρια. Η Ζωή εκτός από την ευθύνη των κοστουμιών που χρησιμοποιούν οι ηθοποιοί στις παραστάσεις τους, κάθε φορά στις πρόβες τους, στις γενικές τους δοκιμές και στις παραστάσεις τους, βρίσκεται και πίσω από τις κουίντες για να τους βοηθάει…
Ανάμεσα στις δύο γυναίκες θα δημιουργηθεί μια δυνατή φιλία. Η επιρροή της Αγάπης, όμως, θα αποβεί μοιραία για τη ζωή της ενδύτριας. Η Ζωή γίνεται η φανατικότερη θαυμάστριά της ηθοποιού και το πρότυπό της, και έτσι την ωθεί διαρκώς στο να «ανεβάζει τον πήχη».
Νεανικό της όνειρο της Ζωής ήταν να γίνει κι εκείνη ηθοποιός, αλλά οι αντικειμενικές συνθήκες που βίωνε δεν της το επέτρεψαν. Λατρεύει το θέατρο και τους ηθοποιούς και τους θεωρεί μοναδικά πλάσματα. Τους έχει εξιδανικεύσει μία και θέλει να είναι «αγγελικά πλασμένοι».
Η πραγματικότητα, όμως, βρίσκεται κάπου στη μέση, σίγουρα κάπου λίγο μακρύτερα από τον μύθο που έχει πλάσει γι’ αυτούς.
Αφού τα όνειρα δεν κοστίζουν τίποτα, ποτέ δεν θα μείνουμε άφραγκοι από υπερβολική φαντασία. Μπορεί να χανόμαστε κάποιες στιγμές στη ζωή μας, αλλά, αν δεν χαθούμε, δεν θα ψάξουμε να βρούμε το μονοπάτι που μας βγάζει στο φως!