Η παρουσα μελετη αναδεικνύει τη δυναμική του οπτικού γραμματισμού με την αξιοποίηση στην καθημερινή διδακτική πρακτική των νοημάτων που προκύπτουν από την ανάλυση των οπτικών αναπαραστάσεων όπως αυτές παρουσιάζονται στα σχολικά εγχειρίδια.

Στο επίκεντρο τίθεται η «γεωγραφία» της εικόνας, όπου κάθε δομικό στοιχείο με την ξεχωριστή του θέση διαδραματίζει τον δικό του ρόλο σε μια εμπρόθετη επικοινωνιακή σύνδεση δημιουργού και παρατηρητή. Αναλύοντας το εικονογραφικό υλικό του σχολικού βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ ́ Δημοτικού, η έρευνα προσπαθεί να αναδείξει πως ό,τι παρουσιάζεται σε μια οπτική αναπαράσταση, εντυπώνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε αφενός μεν να είναι ελκυστικό, αφετέρου δε να προκαλεί τη σκέψη και τα συναισθήματα με τον τρόπο που θέλει ο δημιουργός. Χρώματα, σχήματα, γραμμές, μεγέθη, μορφές σε πορτρέτα που κοιτούν στα μάτια τον θεατή και άλλες που τον αποφεύγουν, ομαδικές παραστάσεις, φωτογραφίες υπό γωνία λήψης και άλλες πολλές παράμετροι τίθενται στο μικροσκόπιο του ερευνητή.

Σκοπός του βιβλίου είναι να προσθέσει ένα ακόμη εργαλείο στη διάθεση του εκπαιδευτικού, δίνοντάς του τη δυνατότητα της ολοκληρωτικής αξιοποίησης του εικονογραφικού υλικού του σχολικού του εγχειριδίου.