Όταν γεννήθηκα, με νόμιζαν για νεκρό. όταν έβγαλα την πρώτη μου φωνή, δεν ήταν κανείςεκεί για να την ακούσει. Κι όταν αποφάσισα επιτέλους να κάψω τον κόσμο, οκόσμος είχε χαθεί προ πολλού.

Θάνατος, ερήμωση, εγκατάλειψη. Λάθη παλιά που σε στοιχειώνουν. Λάθη καινούργια πουλαχταράς να κάνεις. Και, κάπου ανάμεσα, η χαμένη ευτυχία της άγνοιας. Θα καταφέρειςάραγε να βγεις ζωντανός;

Μπορείς άραγε να ακούσεις τις φωνές των τόπων; Γιατί οι τόποι θυμούνται. Το θέμα είναιεσύ αν μπορείς αν μπορείς να τους καταλάβεις.

Η κενή διαθήκη, με την οποία ο Ηφαιστίων Χριστόπουλος εμφανίζεται στο λογοτεχνικό πεδίο, αφηγείται ιστορίες γι` αυτά τα ρημαγμένα, σκοτεινά τοπία και για τα ανθρώπινα φαντάσματα που τα στοιχειώνουν. "Ηρόστρατοι", "Θαλιδομίδη", "Αγαθοδαίμων", Οι σταυροί τηςΠαδαλίνια" και "Βίοι Σφαγίων". Τέσσερα διηγήματα και μια νουβέλα που συνθέτουν μιαλυρική δυστοπία φαντασίας.