Στη σύγχρονη διεθνή δικαιοταξία ο θεσμός της διπλωματικής προστασίας καλείται να αναπροσαρμοστεί για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που θέτουν η ανάδυση των φυσικών και νομικών προσώπων ως φορέων δικαιωμάτων και η παράλληλη πρόβλεψη μηχανισμών για την προστασία των δικαιωμάτων αυτών από τους ίδιους τους φορείς τους. Στο πλαίσιο αυτό, ο ρόλος της διπλωματικής προστασίας μπορεί να γίνει αντιληπτός με όρους είτε ανταγωνιστικότητας, είτε συμπληρωματικότητας απέναντι στους παραπάνω μηχανισμούς. Η παρούσα μονογραφία φιλοδοξεί να παρουσιάσει με ολοκληρωμένο και συστηματικό τρόπο την επίδραση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη φύση και την οριοθέτηση του θεσμού της διπλωματικής προστασίας. Προς τον σκοπό αυτό εξετάζονται ζητήματα όπως η εξελικτική πορεία του πλάσματος δικαίου που αποτελεί την παραδοσιακή βάση για την κατανόηση και λειτουργία της διπλωματικής προστασίας ή η οριοθέτησή της απέναντι στην προξενική αρωγή, τους adhoc μηχανισμούς επίλυσης αξιώσεων και τις προβλεπόμενες διαδικασίες για την έγερση αξιώσεων σε περίπτωση παραβιάσεων υποχρεώσεωνμε ergaomnes χαρακτήρα. Τέλος, παρουσιάζεται διεξοδικά η διαμάχη γύρω από την μεταμόρφωση της διακριτικής ευχέρειας του κράτους ως προς την παροχή διπλωματικής προστασίας σε σχετική κρατική υποχρέωση.