Του έρωτα τα δειλινά
Τα μάτια σου ήλιος,
μαγνήτης στην άμμο
του κρίνου η έκσταση.
Άκου, τους ψίθυρους της αγάπης
στο μονοπάτι των δένδρων
στην βοή του ανέμου
στης λεύκας το θρόισμα.
Στους ατέλειωτους δρόμους,
του έρωτα τα δειλινά
δεήσεις στης μέρας το σύθαμπο
χλευάζουν κι απόψε τον θάνατο.
