ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ένας άνθρωπος. Άντρας. Κάπου στον Κόσμο.

Η ζωή του χωρίς κάτι ιδιαίτερο. Σαν να μην υπάρχει.

Αόρατη ζωή. Χωρίς συναισθήματα. Φανερά.

Διαχειρίζεται πληροφορίες. Από όλο τον Κόσμο.

Ενδιάμεσος ο ίδιος, του Κόσμου.

Να τον καταγράφει και να τον φανερώνει.

Να μην είναι αόρατος. Ο Κόσμος.

Ένας Κόσμος που γέρνει.

Καταρρέοντας –

Και μια γυναίκα. Αλλόκοτη.

Εισβάλλει στη ζωή του και στη ζωή των άλλων – γύρω του.

Σαν θάλασσα.

Που πλημμυρίζει ό,τι σταθερό. Ανατρέποντας τα πάντα.

Το όνομά της: Δυστυχία. Δεσποινίς Δυστυχία.

Όλα θα μπερδευτούν στο πέρασμά της.

Παρόν, μέλλον, παρελθόν. Άνθρωποι. Ζωές. Μνήμες.

Ο Κόσμος. Και οι μικρόκοσμοι.

Θα συντονιστούν σε ένα τέλος.

Οριστικό.

Κάτι έρχεται. Κανένας δεν μπορεί να το αποτρέψει…