Συμπυκνώνει εσωτερικές διεργασίες –επώδυνες αλλά απαραίτητες στη ζωή και στην τέχνη. Φαινομενικά εξωτερικά γυρίσματα, στην ουσία οι καθημερινές σκηνές που συνθέτει η ποιήτρια αποτελούν μαχαιρωμένες αναμνήσεις, ανεπίδοτα όνειρα. Ίσως από τα πιο αυθεντικά βιωματικά ποιητικά ενσταντανέ που δεν ζητούν κάθαρση αλλά τη μνήμη.
