Όλα φαινόντουσαν, στην αρχή, τυχαία. Η γνωριμία τους, ο συγκερασμός των αντιλήψεών τους, η αμοιβαιότητα στις πράξεις τους, η εναρμόνιση των ονείρων τους… Μα, ύστερα, ήρθαν τα πρώτα κύματα σε μια απάνεμη θάλασσα που λίγο-λίγο έπαιρνε ν’ ανταριάζει. Μέχρι που το αφρισμένο της φούσκωμα ξέβγαλε το απεγνωσμένο μήνυμα της Μαριαλένας προς εκείνον, όπως σε ένα μπουκάλι που πετιέται απέλπιδα, κι όμως πάντα με ρότα μία ύστατη ελπίδα…

Ένα μυθιστόρημα που είναι πολλά περισσότερα από ερωτικό. Ένα μυθιστόρημα κοινωνικό, ιδεαλιστικό, μα κυρίως ψυχολογικό, με δύο κεντρικούς χαρακτήρες, αλλά έναν… στο “επίκεντρο”: Μία γυναίκα. Ή ένα κορίτσι που μοιάζει με γυναίκα…