Μετά την πρώτη του εμφάνιση με το «Όταν συναντηθούμε ξανά» (εκδόσεις τοβιβλίο, 2014), η νέα συλλογή φέρνει στην επιφάνεια μια σειρά ενδόμυχων αγωνιών. Πρόκειται για μία συλλογή στην οποία κυριαρχεί το στοιχείο των υπαρξιακών αναζητήσεων.
Ομοιοκατάληκτα ή ελεύθερα, πεζολογικά ή στιχουργικά, ο Θεοδωρίδης εκφράζει μεστός συναισθημάτων όλο το φάσμα των υπαρξιακών και κοινωνικών ανησυχιών. Με την ίδια ικανότητα ποιεί έμμετρα δίστιχα ή τετράστιχα (μέχρι και σονέτο) και σε ελεύθερο στίχο ή πεζά.
Οι αναμνήσεις συνδέονται με το παρόν, η κοινωνική δυσφορία αγκαλιάζει τον ερωτισμό και το αποκαλυπτικό στοιχείο τη μοναξιά. Οι πολιτικές ανησυχίες -συμβολικές ή άμεσα εμφανείς- αγγίζουν το υπαρξιακό. Η πολιτική και η κοινωνία, άλλωστε, αποτελούν ζωτικό στοιχείο της συγγραφικής δραστηριότητας του Θεοδωρίδη. Ψυχρά πολιτικά σχόλια ή εμπλουτισμένα με ισχυρές δόσεις ειρωνείας αποκαλύπτουν τις αγωνίες του. Άλλοτε, με στίχους (ομοιοκατάληκτους ή ελεύθερους), άλλοτε με πεζολογική κυριαρχία στην έκφραση, σατιρίζει, προκαλεί, παρατηρεί.
Το υπαρξιακό στοιχείο, έντονο στη γενιά της Μεταπολίτευσης, σήμερα πια φαντάζει τόσο επίκαιρο. Με τούτη τη συλλογή συνδέεται ποιητικά η γενιά της Μεταπολίτευσης με τη νεώτερη γενιά της κρίσης. Μοιάζει λες και οι ανησυχίες και οι φόβοι της προηγούμενης γενιάς να επανέρχονται -επικαιροποιημένες- στις νέες συνθήκες. Η μελαγχολική εικόνα του παρελθόντος (υπό το βάρος των κοινωνικών και πολιτικών περιστάσεων της εποχής), επανέρχεται λόγω των ιδιαίτερων σύγχρονων συνθηκών εμπλουτισμένο από τις νέες εξελίξεις.

Μπορείτε ελεύθερα να το διαβάσετε online από εδώ ή να το προσέθετε στην ηλεκτρονική σας βιβλιοθήκη σε μορφή pdf