Για τον πατέρα

Ο πατέρας ανασκουμπώνοντας το ράσο του
τραφοκοιτάει τις ελιές και τις σταφίδες,
ανακατώνει τη γη, τον ψήνει ο ήλιος, τον δέρνει το χαλάζι
κι αυτός μασάει με πείσμα το γένι του.
Συμφιλιωμένος με τη γη και τους ανθρώπους
τη ζωή και το θάνατο δεν ξεχωρίζει.
Χθες κλάδευε τη λεμονιά του, σκούπιζε τ’ αλώνι του
και κάθισε στο λιακωτό να διαβάσει τη Γραφή του,
τόσο ήρεμος κι έτοιμος από καιρό
λες και θα πέθαινε αύριο.
Ο πατέρας δες, δουλεύει τη γη, φυτεύει δέντρα
λες και δεν θα πεθάνει ποτέ.
Στο γέρμα του ήλιου σταυροκοπιέται,
«Φως ιλαρόν…» ακούμε να ψιθυρίζει
και βιάζεται τον εσπερνό του να χτυπήσει.
Ο πατέρας είναι τόσον ήρεμος κι ευτυχισμένος,
είναι έτοιμος από καιρό, καθώς το βλέπεις!...

- See more at: http://www.lexitipon.gr/product/284/idiaiteres-stigmes.html#sthash.gB9Jejpq.dpuf