Πόσες φορές δε λαχταρήσαμε να βουτήξουμε την πένα στο μελάνι της ψυχής μας και να αφήσουμε μικρά ή μεγάλα ίχνη πάνω στο χαρτί, πολύτιμες καταθέσεις ζωής:
Και πόσες φορές αυτές δε σφήνωσαν στα τείχη που υψώνει ο φόβος της έκθεσης;
Πόσες φορές δε λαχταρήσαμε να βουτήξουμε την πένα στο μελάνι της ψυχής μας και να αφήσουμε μικρά ή μεγάλα ίχνη πάνω στο χαρτί, πολύτιμες καταθέσεις ζωής:
Και πόσες φορές αυτές δε σφήνωσαν στα τείχη που υψώνει ο φόβος της έκθεσης;
Η Κατιάνα Στρατηγίου με την ποιητική της αυτή συλλογή κατορθώνει με «Μια σφαίρα στη θαλάμη του όπλου» να σπάσει τα τείχη του φόβου αυτού και να μας παρασύρει σ'ένα ταξίδι στις ατραπούς του νου και της ψυχής, στα σοκάκια της μνήμης αλλά και της συνείδησης.
Με τη φρεσκάδα της νέας πένας, αλλά και με την πείρα του ταξιδευτή της ζωής, η ποιήτρια μας συνεπαίρνει. Με την πρωτότυπη εικονοπλαστική της δύναμη, με την κοφτερή της γλώσσα και με την πληθωρικότητα των συναισθημάτων που πλημμυρίζουν κάθε στίχο. Η δύναμή της είναι η αυθεντικότητά της.
Σκαλίζει την ψυχή της με «σκαλιστήρι» τις λέξεις. Και μας δίνει το ερέθισμα να κάνουμε το ίδιο.
