Η Κέισι Κουίν έχει μέσα της τον χορό. Μπορεί η οικογένειά της να μην έχει τα οικονομικά μέσα για να τη στείλει σε σχολή μπαλέτου, αλλά η Κέισι καταφέρνει να μάθει τα πάντα στα κλεφτά. Κι αν χρειαστεί, θα κάνει και πιρουέτες στο τσιμέντο ή και στο χώμα...
Άλλωστε είναι σίγουρη ότι ακόμα και το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού της έχει περισσότερη χάρη από τα ξιπασμένα κοριτσάκια στη σχολή μπαλέτου. Άσχετα αν με τέτοια κοκαλιάρικα πόδια δε μοιάζει καθόλου με μπαλαρίνα... Το σημαντικότερο είναι ότι, όταν η Κέισι κλείνει τα μάτια, βλέπει τα λαμπερά φώτα μιας σκηνής θεάτρου στη Νέα Υόρκη. Κι εκεί θα πάει. Θα τον βρει τον τρόπο. Και θα πετύχει. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]