Μετέωρος ο δημιουργός ανάμεσα στους στίχους που ξεχειλίζουν από συναισθήματα ακροατών που αφουγκράζεται και συνταυτίζεται μαζί τους στη ραδιοφωνική συχνότητα που αποτελεί το ζωτικό επικοινωνιακό μέσο της ψυχής του, καταγράφει στοχασμούς και σκέψεις που αφορούν την ύπαρξη, τον έρωτα, τη ζωή κι όχι μόνο.

Απλά...

Τους ακούω να μιλάνε για τα προβλήματά τους. Απλά μιλάνε.

Τους παρατηρώ να κοιτάζουν το... μέλλον. Απλά κοιτάζουν.

Τους ακούω να βρίζουν. Απλά βρίζουν.

Μου λένε ότι περιμένουν ένα θαύμα. Απλά περιμένουν.

Πίστεψαν σε λάθος θεό που θαύματα δεν κάνει.

Προσκύνησαν το σωστό εχθρό που χαμογελάει ψεύτικα.

Ύπουλη λέξη η ελπίδα τελικά.

Συντηρεί ένα λάθος κι αποκοιμίζει τη φωτιά που κρύβουν μέσα τους.