Ο τόμος αυτός των πρακτικών αποτελεί με μία έννοια την καταγραφή ενός δρομολογίου από την πρώτη σύλληψη μιας τολμηρής ιδέας μέχρι την πρώτη υλοποίηση και την ανάδυση των πρώτων αποτελεσμάτων: Τον Δεκέμβριο του 2001, ο επίσκοπος, ηγούμενος τότε, της Μονής του Κύκκου κ.κ. Νικηφόρος και μια μικρή ομάδα συνεργατών πήραν την - παρακινδυνευμένη λόγω στενών χρονικών περιθωρίων - απόφαση να υλοποιήσουν μέσα σε λιγότερο από ένα τρίμηνο μια διεθνή συνάντηση που να συνιστά συμβολή στον διάλογο των θρησκειών και των πολιτισμών, απάντηση στο πολύμορφο κύμα της βίας που απειλεί τον πλανήτη και απόδειξη ότι η μικρή Κύπρος είχε το ανάστημα και τη βούληση που ήταν απαραίτητα, ώστε να πραγματοποιήσει ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο. (...) Σήμερα, έναν χρόνο μετά τη Συνάντηση και λίγο πριν ξεκινήσει, στις 2 Μαΐου η επόμενη, υπό την αιγίδα αυτή τη φορά του Έλληνα Υπουργού Πολιτισμού κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, η σημασία του εγχειρήματος γίνεται πολύ πιο σαφής. (...) Αυτό που έγινε φανερό με την ολοκλήρωση των εργασιών ήταν ότι πνευματικοί άνθρωποι από κάθε γωνιά της γης μπόρεσαν να επικοινωνήσουν, χωρίς να παραιτηθούν από την θρησκευτική και πολιτισμική τους ταυτότητα, με την πεποίθηση ότι όσο μεγαλύτερη είναι η αυτογνωσία και η πίστη στις ιδιαίτερες αξίες του καθενός τόσο το άνοιγμα στον άλλο αποδεικνύεται πιο καρποφόρο. Η επιτυχία της εκδήλωσης σήμαινε, τέλος, ότι η μικρή Κύπρος είχε καταστεί ικανή να συμβάλει στην παγκόσμια προσπάθεια επίλυσης των κρίσεων μέσα από τον ειρηνικό δρόμο του διαλόγου.

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]