Ο φίλος μου, ο φίλος μου", μονολόγησα. "Ο φίλος μου δεν έχει ιδιότητες. Δε ζει στο κάθε μέρα, δεν κάνει τίποτα, δε θέλει κάτι, δεν ποθεί ούτε πράγμα, ούτε άνθρωπο, δε μισεί αρκετά -κατά τα λεγόμενά του- δεν αγαπά παρά μια σκυλίτσα που έχει, δεν ντύνεται καλά, δεν τρώει σπουδαία, δεν πίνει πολύ, δεν δουλεύει σταθερά, δεν τα-ξιδεύει, δεν βγαίνει, δεν κάνει διακοπές, δε διαβάζει, δεν ακούει μουσική, δεν έχει χόμπι, δεν ψωνίζει, δεν πίνει καφέδες, δεν τον νοιάζει η κουλτούρα, μα ούτε και η πολιτική, δεν έχει σχέση, δεν έχει φίλους, δεν έχει ανθρώπους και όπως λέει δεν δικαιούται τίποτα από τα παραπάνω. Πώς τον βρίσκεις Πρόεδρε;"
