ΓΛΥΚΟ ΛΕΜΟΝΙ
Δεν παίζω με τους στίχους.
Μπλέκομαι στα κύματα,
όπως στο κέντημα μια κόκκινη κλωστή,
και ορμάω στην ακτή
όπως τα καλοκαίρια στα κορμιά μας.
Αγγίζω τη φύση μου στεγνή,
δίχως σύντροφο και σε αναμονή συντρόφου.
Και τι να πω σ' ένα μαρμάρινο τοπίο,
σε μια πανσέληνο ξερή από νοσταλγία.
