Πριν θολώσουν οι μνήμες και η ανάσυρσή τους αργότερα θα είναι αρκετά δύσκολη έως αδύνατη και για να αναπληρωθεί ένα κενό, που πιστεύουμε πως υπάρχει στην τοπική ιστοριογραφία, τουλάχιστον όσον άφορα το Ροδίτη, -επειδή μέχρι σήμερα δεν υπήρξε κάτι σχετικό- με την παρούσα εργασία ελπίζουμε, να προστεθεί το λιθαράκι εκείνο και το κενό πλέον να είναι μικρότερο.
Αν και το υλικό αυτό είχε συγκεντρωθεί προ πολλού και η συγγραφή είχε ολοκληρωθεί, η έκδοση σκόνταφτε, για οικονομικούς, ως συνήθως, λόγους. Παρά τις όποιες οχλήσεις σε φορείς και πρόσωπα και παρά τις υποσχέσεις, μέχρι σήμερα, το φως στο τούνελ δεν ήταν ορατό και τα γραπτά παρέμεναν στο συρτάρι.
Αλλά, με την πίστη, ότι θα βρεθεί τρόπος και η ιστορία του Ροδίτη θα γίνει κτήμα και εκείνων που θα ήθελαν να τη γνωρίσουν και θα μείνει στους μεταγενέστερους, με ιώβεια υπομονή περιμέναμε.
Και όπως για κάθε τι που του μέλλεται να γίνει, όταν έρθει η ώρα του πραγματοποιείται, έτσι ήρθε και η ώρα του Ροδίτη. Το ιστορικό της ίδρυσής του, τα έθιμα που αναβίωσαν από τους πρόσφυγες κατοίκους του, οι σημερινοί άνθρωποί του και οι ασχολίες τους, ως γραπτά, δεν μένουν πλέον ξεχασμένα σε κάποιο ράφι, αλλά γίνονται κτήμα όλων των ενδιαφερομένων.
Και τούτο γίνεται πραγματικότητα με την παρούσα έκδοση που χρηματοδοτείται από μη Θρακιώτες. Δεν είναι Θρακιώτες οι χορηγοί μας, αλλά είναι φίλοι της Θράκης και του Ροδίτη, που ευγενικά και με μόνη απαίτηση την ανωνυμία εκδήλωσαν την αγάπη τους για τον τόπο μας προσφέροντας το σχετικό ποσόν για την έκδοση τούτη.
Τους ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]