Τα δύο κείμενα, δύο εκδοχές του ίδιου έργου, δημοσιεύονται πρώτη φορά σε βιβλίο στα Ελληνικά.
Πρώτο το μονόπρακτο `Το εξομολογητήριο`, όπου κάθε ήρωας απομονώνεται με έναν προβολέα από τον υπόλοιπο σκηνικό χώρο και εξομολογείται μια τραυματική ανάμνησή του ή μύχιες σκέψεις του που νομίζει πως επηρεάζουν ή δικαιώνουν την τωρινή συμπεριφορά του.
Οι `Οδηγίες προς ναυτιλλομένους` είναι ο τίτλος του δεύτερου έργου, που διαδραματίζεται σε ένα μπαρ όπου καθημερινοί άνθρωποι, μικρά σκάφη έρμαια κάθε καιρικής μεταβολής, στεγάζουν την ανία τους και εκθέτουν τα προβλήματά τους.
Τα έργα είναι μεν διαλογικά, αλλά χωρίς ιδιαίτερη εξωτερική δράση, και η δύναμή τους στηρίζεται σε μια σειρά εσωτερικών μονολόγων, όπου οι ήρωές τους δεν απευθύνονται στους συνδαιτυμόνες τους στο μπαρ, αλλά στον εαυτό τους - με αποδέκτες πάντα τους θεατές. Οι μονόλογοι αυτοί είναι εφευρετικοί στην απλότητά τους, αισθηματικοί στη σκληρότητά τους και αδυσώπητοι στην ειλικρίνειά τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]