`Προτροπή`:
Τα δυο σου δάχτυλα
τα χείλη μου αγγίζουν,
σώπα για μια στιγμή
μου ψιθυρίζεις
κι άσε των τριζονιών
ν` ακούσω το τραγούδι
στη μεταμέλεια της νύχτας
μην επιτρέψεις
τους ψίθυρούς μας
τους μετάξινους
να διακόψει
μήτε τη φλογερή μας
την περίπτυξη κάτω
απ` του κρεβατιού το σεντόνι
κι άφησε τούτη τη στιγμή
δίστιχο ομοιοκατάληκτο,
κι όχι με μεταμέλεια,
να επαναλάβει με ρυθμό
την τέρψη του έρωτά μας.
