Ακούσατε, ακούσατε
Και μην πολυμιλάτε
Τα κινητά να κλείσετε
Και μόνο εμάς κοιτάξτε!

Γιατί ηρθ` η ώρα κι η στιγμή
Ν` ανοίξει η αυλαία
Και να χαρούμε όλοι μας
Το μέγα Οδυσσέα!

Τι να χαρούμε δηλαδή
Τον έφαγε το μάτι
Κι είκοσι χρόνια προσπαθεί
Να φτάσει στην Ιθάκη

Μα οι θεοί θυμώσανε
Γιατί ήτανε σπουδαίος
Είχε καρδιά, είχε μυαλό
Μα ήταν και ωραίος!

Τον ρίξανε σε θάλασσες
Τον έστειλαν στην Κίρκη
Τη Σκύλλα σαν αντίκρισε
Τον έλουσε η φρίκη!
Τον Κύκλωπα τον τύφλωσε
Τον άφησε στον τόπο
Κι απ` το νησί της Καλυψώς
Να φύγει βρήκε τρόπο!

Άστε τα λόγια τα πολλά
Δεν κάνει άλλα να πούμε
Τον Οδυσσέα τον τρανό
Όλοι μαζί θα δούμε

Αντίο σας, χαρήκαμε
Μα ήρθε η σειρά σας
Το έργο ν` απολαύσετε
Με όλη την καρδιά σας!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]