Τον Ιούνιο του 1929 φτάνει στη Νέα Υόρκη, διάσημος ήδη, ο Ισπανός ποιητής Φεδερίκο Γκαρσία Λόρκα, μένει στους φοιτητικούς κοιτώνες του πανεπιστημίου Κολούμπια, και γράφει τα ποιήματα που θα αποτελέσουν το βιβλίο του `Ποιητής στη Νέα Υόρκη`. Τον Ιούλιο του 1968 φτάνει στον ίδιο φοιτητικό κοιτώνα ένας δεκαεφτάχρονος Έλληνας που, καινούργιος στην ποίηση, υπερχειλίζει από περιέργεια, από όρεξη και όνειρα. Με τη βαλίτσα του ακόμα στο χέρι περνάει το κατώφλι στο νησί του Μανχάτταν από την πόρτα που του είχε ανοίξει ο Ισπανός πριν περίπου σαράντα χρόνια. Περνάει σε έναν χώρο μαγικό, ένα μεταβαλλόμενο τοπίο ανθρώπων, ιδεών, φαντασμαγορικών λεωφόρων και κτιρίων που εκτοξεύουν το νου στα ύψη με την ουρανομήκη επιβλητική τους παρουσία. Έτσι, εκεί, στη βόρεια κορυφή του νησιού, την πολυτάραχη χρονιά του `68, αρχίζει η προσωπική περιδιάβαση του Μανχάτταν που φωτογραφίζεται από αυτά εδώ τα ποιήματα και πεζογραφήματα. Μια περιδιάβαση που καταλήγει με τη σημαδιακή καταστροφή των Δίδυμων Πύργων στου νησιού τον αντίποδα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
