Μια οικογένεια, τρεις γενιές, η ιστορία ενός ολόκληρου λαού.
Στην παραμεθόριο περιοχή της Ηπείρου, στα Γιάννινα, το 1950, ο Ζαφείρης είναι παιδί. Και αφηγείται. Τη ζωή του, τις δυνατότητές του, τις χαρές, τις λύπες του, τις απογοητεύσεις του, που διαμορφώνονται σε συνάρτηση με τα βιώματα των προηγούμενων γενιών. Την απελευθέρωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, την μικρασιατική καταστροφή, τις ληστοσυμμορίες της δεκαετίας του `30, την κατοχή και τον εμφύλιο, γεγονότα που συγκλόνισαν συθέμελα την κοινωνία, ανύψωσαν κάποιους, καταβαράθρωσαν άλλους, αλλά δεν άφησαν κανέναν αλώβητο.
Ο Λεωνίδας Μιχέλης συνθέτει ένα μυθιστόρημα, που ακολουθεί τα χνάρια της ιστορίας, με στοιχεία αυτοβιογραφίας, και μεταφέρει τον αναγνώστη στο κέντρο μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια, αλλά συνεχίζει να επηρεάζει την καθημερινότητά μας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
