Ένας από τους μεγαλύτερους πεζογράφους του σύγχρονου κόσμου συνοψίζει στο δέκατο όγδοο μυθιστόρημά του όλες τις ελπίδες και τους φόβους τού τέλους της χιλιετίας. Το τέλος του χρόνου θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί επιστημονική φαντασία, αφού το μυθιστόρημα διατρέχει το χρόνο και τα βάθη της ιστορίας - τους τάφους των φαραώ στην αιγυπτιακή κοιλάδα του θανάτου, τα ταξίδια του Αποστόλου Παύλου στην Μ. Ασία, τις ληστρικές επιδρομές των Βίκινγκς στην Ιρλανδία - ως το 2020, όπου ο ήρωας του Απντάικ ζει σε μια Μασαχουσέτη ρημαγμένη από τον πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Το παρόν προβάλλεται σε ένα μέλλον εφιαλτικό. Ο Απντάικ προσφέρει στον αναγνώστη ένα κάτοπτρο για να κοιτάξει τον εαυτό του και τον κόσμο που τον περιβάλλει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]