(. . .) Ως ποιητής ο ίδιος, συλλαμβάνει διαυγέστατα, έτσι που κανένας σύγχρονος βιογράφος δεν θα μπορούσε, τη μυθιστορηματική διάσταση της ζωής του Δάντη. Δεν αναζητεί, όπως θα έκανε στη θέση του ένας σύγχρονος βιογράφος, τον «πραγματικό» Δάντη στα συρτάρια ανικανοποίητων συζύγων, εγκαταλελειμμένων ερωμένων και παραμελημένων παιδιών. Αντίθετα, η αναζήτηση του επικεντρώνεται στο πιο φανερό μέρος, το έργο του Δάντη. Το πόνημα του Βοκάκιου υπενθυμίζει πως ό,τι κυρίως μας ενδιαφέρει, όταν προσεγγίζουμε έναν μεγάλο καλλιτέχνη, δεν είναι οι λεπτομέρειες της προσωπικής του ζωής, αλλά η πνευματική ουσία του έργου του. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]