(. . .) Πολλές από τις σκηνές που περιγράφονται σ’ αυτό το βιβλίο, πιθανόν, να φαίνονται οικείες στον αναγνώστη, επειδή έχουν τόσα και τόσα γραφτεί και ειπωθεί για τον πόλεμο στην Αλβανία. Ο συγγραφέας όμως του παρόντος βιβλίου, χωρίς επιτήδευση, χωρίς σκοπιμότητα, χωρίς κομματικά πέπλα, γεμάτος συναίσθημα και ειλικρίνεια μας περιγράφει τα πράγματα όπως τα έζησε ο ίδιος. Γι αυτό και το έργο τούτο έχει ξεχωριστή άξια. Για τη γεμάτη απλότητα και φρεσκάδα αφήγηση, που ώρες-ώρες γίνεται συγκλονιστική. Κρίνω απαραίτητο να γνωρίζει ο αναγνώστης ότι ο συγγραφέας έχει περιορισμένες γραμματικές γνώσεις. Παρακολούθησε μόνο το Δημοτικό Σχολείο της δεκαετίας του 1920. Το παρόν ημερολόγιο έχει γραφτεί σε καθαρεύουσα, όπως έγραφαν οι περισσότεροι γραμματισμένοι ή μη της εποχής (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]