«Μικρές ιστορίες που μοιάζουν να βγήκαν απ` τις οθόνες του σινεμά, με τον ίδιο τρόπο που μερικές ταινίες μοιάζουν σας αληθινές ιστορίες· κι άλλες που είναι σαν να τις ξεκόλλησε κάποιος απ` τη δική μας ζωή ή τις ζωές των άλλων. Άλλες πάλι όχι. Κι η περιπέτεια αρχίζει: πώς η αλήθεια μπερδεύεται μες στη φαντασία, πώς μερικές φορές νομίζεις πως μια ιστορία είναι ψεύτικη, ένα τέχνασμα, ενώ είναι εντελώς αληθινή. Άλλοτε, πώς μια ιστορία ξένης ζωής μπορεί να `ναι τόσο απίστευτη που αναρωτιέσαι αν ο άλλος την έζησε όντως ή απλώς τη φαντάστηκε. Αν τη φαντάστηκε για να `ναι αληθοφανής ή για να πει κάτι συγκεκριμένο. Μια ιστορία είναι `καλή` όταν ο αναγνώστης τη βρίσκει γοητευτική -όταν παρασύρεται διαβάζοντάς την και ταξιδεύει χωρίς να κουνήσει απ` τον τόπο του. Αλλά ούτε καν αυτό έχει σημασία, γιατί στην τελική ευθεία δεν κερδίζει η ιστορία που είναι αληθοφανής ούτε αυτή που σε ταξιδεύει, παρά εκείνη που έχει ψυχή».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]