Είναι το δεύτερο (1913) της αυτοβιογραφικής Τριλογίας (Τα Παιδικά Χρόνια - Η Εφηβεία - Τα Πανεπιστήμιά μου) του μεγαλοφυούς συγγραφέα των προλετάριων που και τα τρία μέρη της αποτελούν ένα αδιαίρετο σύνολο. Μέσα απ’ τις συμπληγάδες της ζωής εκείνης της περιόδου ένα παιδί αντιστέκεται με το ένστικτό του και με την ακατανίκητη ανθρωπιά του να διαφυλάξει την αξιοπρέπεια τη δική του και των άλλων.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
