[...] Το ανώνυμο σκάφος αποδεικνύεται ανεπαρκές για ένα ταξίδι με σκοπό και προορισμό. Οι επιβάτες έχουν απαλείψει από τη φυλετική τους μνήμη κάθε ανάμνηση του προγονικού τους βιότοπου. Απομονωμένος στο τελευταίο κατάστρωμα, ένας παράξενος εγκάτοικος δουλεύει σιωπηλά για λογαριασμό τους κουβαλώντας το στίγμα της ετερότητας. Όταν όμως ξαφνικά το βιολογικό ρολόι αρχίζει να γυρίζει προς τα πίσω... Και τα τροποποιημένα δείγματα του homo sapiens βρίσκονται αντιμέτωπα με προβλήματα που εκπίπτουν από το γενετικό σχεδιασμό τους... Αυτή ακριβώς η ετερότητα ίσως να είναι μια διέξοδος.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
