Τη μία στιγμή δοκίμαζε νυφικά, τούρτες, καναπεδάκια και σαμπάνια. Την αμέσως επόμενη δοκίμαζε την αντοχή της, παραμονεύοντας έξω από το σπίτι της πρώην αγαπημένης του νυν αρραβωνιαστικού της. Από μέλλουσα νύφη, ψυχασθενής κατάσκοπος. Η θηλυκή εκδοχή του Δρα Τζέκυλ και Μίστερ Χάιντ, σε μέγεθος ένα και εξήντα με αρκετά επιπλέον κιλά και τόνους ανασφάλειας. Γιατί μπορεί εκείνη, η Αντριέν, να είχε μεταπτυχιακό στην Ιστορία της Τέχνης, η Ελίζ όμως είχε μεταπτυχιακό στην παθολογική ζήλια.(. . .) Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Ήταν ήδη τέλη Νοεμβρίου. Ο γάμος είχε κανονιστεί για τον Απρίλιο. Η Ελίζ έχασε την ηρεμία της, την ψυχραιμία της, την αυτοπεποίθησή της, την αξιοπρέπειά της και τελικά . . . Τα λογικά της. Η εμμονή της είχε όνομα: Αντριέν . . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]