Ο εκπαιδευτικός, τη σημερινή εποχή, και συγκριτικά με άλλους επαγγελματίες, χάνει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τον ενεργό επιστημονικό και παιδαγωγικό του εξοπλισμό, λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της επιστημονικής γνώσης και της τεχνολογίας και λόγω των ταχύτατων κοινωνικών και πολιτισμικών αλλαγών που συντελούνται. Για την αντιμετώπιση του ανωτέρω προβλήματος, η επιμόρφωση του εκπαιδευτικού, σήμερα, είναι απολύτως αναγκαία. Η επιμόρφωση, όταν είναι ενταγμένη σε διαδικασίες διά βίου εκπαίδευσης, θα βοηθήσει τον εκπαιδευτικό να είναι `ένας καλά ενημερωμένος επαγγελματίας παιδαγωγός, ένας ευέλικτος, στοχαστικός, κριτικός και δυναμικός ερευνητής, που θα έχει την ικανότητα να σχεδιάζει, να αναλύει τα δεδομένα της τάξης, να ερευνά διδακτικές καταστάσεις και να αξιολογεί την πορεία ανάπτυξης των μαθητών. . . να είναι, επιπλέον, ευαίσθητος κοινωνός των μεγάλων αιτημάτων του καιρού του και βασικός συντελεστής στη διαδικασία μετασχηματισμού της κοινωνίας` (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]